جاذبه های مرتبط تور چابهار

در مسیر جاده چابهار به گواتر کوه هایی بس زیبا و منحصر بفرد را می بینید که به کوه های مینیاتوری یا مریخی معروف می باشند ومناظري از کوه هاي کره ماه را براي انسان تداعي مي کند. جنس رسوبي آنها و هم چنين فرسايش خاص کوه ها موجب ايجاد شيارها و تراش هاي زيبايي شده است که گويي نقاشي ماهر آنها را به تصوير کشيده است.
این کوه ها از نظر زمین شناسی نوعی بَدبوم یا بدلند (Badland) به شمار می آیند که برای کشاورزی یا زمین چراگاهی فاقد ارزش هستند.
کوه های مریخی رنگی میان طوسی و سفید دارند و با تغییر نور روز، رنگ های متفاوتی به خود می گیرند. قدمت این کوه ها به 4 تا 5 میلیون سال قبل باز می گردد و رشته کوهی را تشکیل می دهند که ده ها کیلومتر به سمت شرق امتداد دارد.
فسیل‌ صدف و ماهی و نهنگ در برخی نقاط این منطقه پیدا می شوند و یکی از جذابیت های کوه های مریخی به شمار می آیند. این احتمال وجود دارد که کوه ها زمانی غرق در آب های عمان بوده اند و یا جزر و مد دریا خودش را به این منطقه رسانده و اثرش را این گونه بر جای گذاشته است.

انجیر معابد و به زبان محلی‌ها کرگ، درخت بزرگی است که در نوار ساحلی جنوب از جمله چابهار می توانید آن را بیابید.
این درخت به نام های زیادی مشهور است که از جمله این نام ها می توان به درخت انجیر معابد، درخت کرگ، درخت مکر زن، لور و انجیر هندی هم معروف است. این درخت از خانواده درختان توت است. این درخت بیشتر در کنار مساجد کاشت می شده و از سایه آن برای استراحت استفاده میکنند.
شاخه های این درخت عجیب به جای اینکه سر به آسمان بکشند از بالا به سمت زمین بر می گردند و مجددا در خاک فرو می روند و از جای آنها ساقه دیگری بیرون می آید به همین علت است که تنه درخت حالتی خاص و تکه تکه دارد.
جالب است بدانید انجیر معابد از نظر تقدس و قدمت در سراسر جهان بی رقیب است. این درخت از جمله دراز عمرترین درختان می‌باشد.

از چابهار به سمت شرق در کناره های سواحل بی نظیر و طلایی مکران جاده ای است پر پیج وخم درمیان کوه های منیاتوری و دریای نیلگون عمان که شبیه شبه جزیره ایست.
بندر بریس، یکی از نزدیکترین روستاهای صیادی به چابهار است. شمال این بندر به کوه‌های مریخی سربه فلک کشیده می‌رسد و از غرب و جنوب به دریای عمان محدود می‌شود. در اینجا ترکیب کوه مریخی در یک طرف جاده و دریا در طرف دیگر باعث خلق منظره حیرت‌انگیزی شده است.
بندرصیادی بریس از توابع بخش دشتیاری و یکی از آخرين بنادر شهرستان چابهار در نقطه صفر مرز دریایی و در جوار کوه‌های مریخی است. ساحل بریس دارای اسکله‌ای به همین نام است که در آن صید کوسه ماهی و میگو انجام می‌شود.
چیزی که بندر بریس را تماشایی تر کرده، قایق‌ها و لنج‌های صیادی‌ست که از دریا برگشته و یا به دریا می‌روند و مرغ‌های دریایی که بالای قایق‌ها در پروازند.

کوه‌ های گل افشان چابهار جاذبه ‌ای حیرت انگیز و منحصر به فرد طبیعی است که تبدیل به جاذبه ای برای گردشگران در استان سیستان و بلوچستان شده است.
اين پديده در واقع پديده ای طبيعی و همانند آتشفشان است که به صورت تپه ای مخروطی بوده و به جای گدازه از دهانه آن گاز متان و دی اکسيد کربن به همراه گل خارج می شود.
کوه های گل‌افشان چابهار مجموعه‌ای از چند تپه با ارتفاع متفاوت است که هم اکنون فقط یکی از آنها که شبیه آتشفشان است فعالیت می کند و بقیه ی تپه ها غیر فعال هستند.
در بلنداي اين تپه‌ها، دهانه‌ هايي به قطر چند سانتي متر وجود دارد و از دهانه گل‌ فشان به طور متناوب گل خاكستري رنگ خارج شده و به سوي دامنه‌ها سرازير مي ‌شود. دوره تناوب اين پديده نادر و زيبا ده تا پانزده دقيقه است كه اين عمل با لرزش خاك همراه است و گاهي به هنگام خروج گل، صدايي همانند شليك تفنگ از آن به گوش مي ‌رسد.

روستای رمین از شمال به کوه های روستای تیس کوپال، از غرب به چابهار و از جنوب به دریای عمان محدود می شود. خور قدیم، نوار ساحلی «کلات رود» که از یک طرف به دریا و از طرف دیگر با صخره های بسیار و ماسه های طلایی به تالاب لیپار منتهی می شود، از جاذبه های طبیعی این روستا به شمار می رود.
این روستا بازگوکننده‌ی طبیعت بی نظیر و زیبایی است و مسافران زیادی را به سمت خود جذب می‌کند. درخت انجیر معابر (مکر زن) این روستا و همچنین اسکله های صیادی آن بسیار معروف هستند.
زنان در این روستای ساحلی به هنرهای صنایع دستی نظیرسوزن دوزی، مکرمه بافی، گل سازی و توربافی مشغولند که از اهمیت ویژه ای در اقتصاد خانواده برخوردار است.
یکی از مواردی که سبب شده این روستا بسیار محبوب شود توجه اهالی آن به کتاب و کتاب خوانی است. در روستای رمین در چابهار یکی از ۱۰ روستا‌های دوستدار کتاب و کتاب خوانی در کشور شناخته شده است.

روستای درک زرآباد که به دلیل نزدیکی به منطقه آزاد چابهار به روستای درک چابهار نیز معروف است، در امتداد سواحل دریای مکران قرار دارد. نام این روستا یعنی درک، نامی بلوچی است که به معنای سکونت در کنار دره می باشد.
این روستای بکر و زیبا، علاوه بر مردمان مهمان نواز و دوست داشتنی که دارد، از چهار نمونه ساحل صخره ای، ساحل ماسه ای، ساحل شنی و ساحل مرجانی در فاصله نزدیک به هم نیز برخوردار است که باعث شگفت انگیزتر شدن این منطقه گردشگری کشور شده است.
ساحل روستای درک با غروب‌های چشم نواز و خیره کننده اش، کوه‌های مینیاتوری یا همان مریخی با اعجاب هندسی‌شان، باغات موز و میوه‌های گرمسیری و دیگر عجایب و زیبایی‌هایش از مزیت‌های منحصر به فرد گردشگری روستای زرآباد است.
درک آرامش‌ بی‌نظیری دارد. صدای امواج دریا در پس‌زمینه و نشستن روی شن‌های کویر با چشم‌اندازی از نخل‌ها و رمل‌ها به‌سان رویای تحقق‌یافته‌ای است که لازم است دست‌کم یک‌بار در زندگی تجربه کنید.