جاذبه های مرتبط تور خوزستان

زیگورات چغازنبیل
نیایشگاهی کهن ما بین شوش و شوشتر در استان خوزستان.
داستان از آجرهایی شروع شد که در اواخر قرن 19 مهندسان کاشف نفت یافتند و بدانجا رسید که رومن_گیرشمن، باستانشناس شهیر، معبد را از دل خاک بیرون کشید. این نیایشگاه 33 قرن پیش ( 1250 پیش از میلاد) در زمان حکومت عیلامیان توسط پادشاه بزرگ آنان اونتاش_گال به منظور ستایش الهه نگهبان شوش بنا شد و اکنون بزرگترین اثر به جای مانده از تمدن عیلامی است. از نکات مهم این بنا وضعیت آبرسانی آن برای آب مصرفی و همچنین کانالها و زهکشی برای جمع آوری آب باران است. چغازنبیل بسیار ارزشمند بوده و از اولین آثار ثبت شده ایران در لیست میراث جهانی یونسکو است.

مقبره دانیال نبی
مقبره دانیال در شهر بسیار کهن شوش استان خوزستان جای گرفته است. این بنا مدفن منصوب به دانیال نبی از پیامبران بنی اسرائیل است. وجود آن چهره ای مذهبی به شوش تاریخی بخشیده تا بدنجا که شهر را با نام شوش دانیال نیز می شناسند. گنبد مضرس بنا (گنبدی مخروطی که سطح آن پلکانی ست) هرچند در این خطه از سرزمینمان بی مانند نیست اما چهره ای شاخص به مقبره دانیال در میان بناهای مذهبی ایران بخشیده است. آرمگاه دانیال در سال 1310 به عنوان یک اثر ملی ثبت شد.

قلعه دمورگان در شهر شوش استان خوزستان در نزدیکی مقبره دانیال نبی قرار دارد. قلعه با نام آکروپل نیز شناخته می شود، چون بر بلندترین نقطه شهر تاریخی شوش و فراز تپه ای تاریخی بنا شده است. این قلعه توسط ژاک دمورگان فرانسوی در سال 1897 به منظور سکونت باستان شناسان فرانسوی ساخته شد. نقشه ی آن برگرفته از نقشه ی قلعه های قرون وسطایی است. قلعه دمورگان شوش جزء آثار ملی ایران است.

سد دز که یک سد بتنی برق آبی است طی 3 سال (1341-1338) روی رودخانه دز در نزدیکی شهر دزفول ساخته شد. این سد از جمله سدهای مرتفع جهان است. دریاچه وسیع و زیبای پشت این سد شیهون نام دارد که تفریحگاه دلچسبی را در این منطقه به وجود آورده است. وسعت دریاچه در شرایط پر آب و کم آب متغیر بوده جزایر کوچک و بزرگ میان آن جاذب گردشگران طبیعت دوست است تا چشم انداز زیبای دریاچه را از فراز آنها نظاره کنند. اطراف دریاچه شیهون محل زندگی حیوانات کوچکی چون روباه و خرگوش و پرندگان زیبایی مانند تیهو ، کبک و پرندگان دریایی است. سد و نیروگاه دز از جمله مکانهای بسیار مهمی بودند که در بمباران سال 1365 شهر اندیمشک مورد حمله قرار گرفتند.

روستای پامنار در حدود 50 کیلومتری شهر دزفول در استان خوزستان قرار دارد. پامنار دارای طبیعتی جذاب و خاص است که گردشگران بسیاری را به خود جذب می کند. طبیعت زیبای مشرف به دریاچه سد دز ، تخته سنگهای عظیم تراش خورده به دست طبیعت اشکفت یا غار زرده، فضایی مملو از درختان کنار، بادام و نخل ؛ از جمله جاذبه های این روستا می باشند. قلعه شاداب در نزدیکی این منطقه رخی دیگر از دوستی دیرینه تاریخ و طبیعت است. این قلعه به دوران ساسانی نسبت داده می شود. علاوه بر همه ی این جاذبه های طبیعی و تاریخی صنایع دستی بویژه کپوبافی بومیان از دیدنی های پامنار است. گفتنی است که پامنار کنونی پس از به زیر آب رفتن روستای اصلی بعلت ساخت سد دز شکل گرفته است. اقتصاد اهالی ماندگار پامنار یعنی آنها که به شهرهای اطراف مهاجرت نکردند اکنون بسیار وابسته به گردشگران است. از این روستای زیبا دیدن کنید.

قلعه سلاسل بر کناره رود و در شهر شوشتر استان خوزستان واقع شده است. این دژ عظیم شامل سربازخانه ها ، برج ها، حیاط ها و نقاره خانه های بسیاری بوده است. سلاسل قلعه نظامی برای دفاع از شهر شوشتر بوده، همچنین پایگاهی جهت نظارت بر کارایی سازه های_آبی شوشتر و نیز محل استقرار والی خوزستان بود. هرچند آنچه اکنون از سلاسل می بینم به عهد قاجار بازمیگردد اما بسیاری سلاسل را مربوط عهد ساسانی می دانند. کاوشهای اخیر اشیایی با قدمت دوران اشکانی نیز بدست داده است. در طول تاریخ این دژ بارها و بارها بازسازی شده است. باوجود اینکه عمارت های سلاسل تخریب شده و تنها اتاق های زیرزمینی، شوادانها و تونل ها باقی مانده است اما همین بقایا نیز جالب و دیدنیست. قلعه سلاسل به عنوان بخشی از نظام آبی شوشتر یکی از آثار ثبت شده ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو است.

پل شادروان بر روی شاخه اصلی رود کارون به نام شطیط در شهر شوشتر بنا شده است. قدمت بنای آن به دوره شاپور پادشاه ساسانی بر می گردد. مصالح به کار رفته در آن سنگ لاشه و ساروج می باشد. گفته می شود رومیانی که در جنگ با ایران اسیر شده بودند در ساخت این بند به کار گرفته شدند به همین جهت آن را بند قیصر نیر میخوانند. پل شادروان جزء مجموعه سازه های آبی شوشتر است که در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.

هفت تپه نام منطقه ای باستانی در استان خوزستان است. نمایان شدن اتفاقی یک دیوار خشتی و طاقه آجری طی یک عملیات عمرانی آغازگر کاوش های باستان شناختی ای بود که این محوطه باستانی را به همگان شناساند؛ محوطه ای بسیار قدیمی و گسترده که بقایای یک شهر و اجتماع بزرگ مربوط به دوره ایلامی با قدمت حدود 3500 سال را در خود جای داده است. ظروف، مهرها، گل نوشته ها، تابوت ها، پیکرک های انسانی و حیوانی و مهمتر از همه مقبره ی خانوادگی پادشاه ایلامی، تپتی آهار، از جمله دیدنی های به دست آمده از هفت تپه است.

سازه های آبی شوشتر دهمین اثر ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو با عنوان "نظام آبی تاریخی شوشتر" است. قدمت آن به دوران ساسانیان برمیگردد. از بی مانند ترین نمونه های اعصار کهن برای استفاده بهینه از آب است. این مجموعه شامل پل ها، بندها، آسیاب ها، کانال ها، آبشارها و تونل های عظیم هدایت آب می باشد که مرتبط با یکدیگر کار می کنند. سازه های آبی شوشتر در منطقه ای خوش آب و هوا و در مجاورت بافت تاریخی شهر شوشتر قرار دارد. از ویژگی های چشم نواز مجموعه آبشارهای مصنوعی هستند که به محوطه ای حوضچه مانند سرازیر می شود و منظره ای دل انگیز را به وجود می آورند.